۱۳۹۹این روزها ساده‌تر از هر زمان دیگری می‌توانیم شام یا نهارمان را آماده و داغ درب منزل دریافت کنیم. خیلی وقت‌ها برای خوردن پیتزای مورد علاقه‌مان حتی لازم نیست ده متر از مبل فاصله بگیریم.
همه چیز آماده و راحت است! اما سفارش دادن غذا همیشه به این آسانی نبوده. تا همین چند دهه پیش، تصور گرفتن غذای آماده و حاضر در خانه می‌توانست یک آرزوی بزرگ محسوب بشود.
اما دلیوری پیتزا دقیقا از کجا شروع شد و چه کسانی این ایده را برای اولین بار عملی کردند؟ آیا دلیوری پیتزا آن طور که فکر می‌کنیم یک پدیده مدرن است یا سابقه‌ای تاریخی دارد؟
همه چیز حدود یک قرن پیش شروع شد!
داستان شکل گیری غذایی به نام “پیتزا” یک داستان خیلی معروف است که احتمالا آن را شنیده یا خوانده‌اید. در سال ۱۸۸۹، پادشاه اومبرتوی اول و ملکه مارگاریتا از شهر ناپل در ایتالیا بازدید کردند.
آن‌ها که از غذاهای عادی خسته شده بودند، درخواست یک غذای سنتی ایتالیایی را کردند، غذایی که اشپزهای ناپلی برای پختن آن در سر تا سر ایتالیا اسم و رسمی به هم زده بودند.
سرآشپز رافائل اسپوسیتو پیتزای مخصوصش را برای آن‌ها سرو کرد. این پیتزا که همرنگ پرچم ایتالیا بود از یک خمیر نازک و لطیف تشکیل شده بود که رویش ریحان، موتزارلا و گوجه‌فرنگی تازه قرار داشتند. بله، همان پیتزا مارگاریتا!
اما آن زمان ملکه و پادشاه شخصا به این پیتزافروشی کوچک محلی نرفتند. اسپوسیتو خودش پیتزاها را به اقامتگاه شخصی‌شان آورد.
پس شاید بتوانیم بگوییم این اولین دلیوری پیتزا بود، آن هم برای دو عضو از یک خانواده سلطنتی!
در میانه قرن بیستم همه چیز تغییر کرد
بعد از جنگ جهانی دوم، سربازانی که به خانه می‌رفتند خاطره غذایی را با خودشان می‌بردند که در اروپا خورده بودند: پیتزا.
همچنین مهاجران ایتالیایی در نیمه اول قرن بیستم، با خودشان این غذا را به آمریکا آورده و پیتزافروشی‌های زیادی در این کشور تاسیس کرده بودند. اما خیلی از سربازان نمی‌توانستند به پیتزافروشی‌ها بروند.
این جا بود که برای اولین بار پیتزافروشی‌های نیویورک، دلیوری پیتزا را ابداع کردند. آن‌ها سفارش پیتزا را میگرفتند و با دوچرخههای تک نفره به مقصد می‌رساندند.
چند سال بعد بود که شهر لس آنجلس یک قدم فراتر گذاشت و دلیوری پیتزا را رایگان کرد. با این تلاش‌ها، کم کم شکل سرو پیتزا در آمریکا تغییر کرد و عاشقان پیتزا یک انقلاب را تجربه کردند.
شاید برایتان جالب باشد که بدانید انگلیسی‌ها که همیشه شکل سنتی و اصیل همه چیز را بیشتر می‌‍پسندند تا سال ۱۹۸۸ سراغ دلیوری پیتزا به صورت غیرحضوری نرفتند.
در این سال بود که به خاطر محبوبیت فراوان این شکل دلیوری در آمریکا، رستوران‌های بریتانیا هم کم کم آن را در دستور کارشان قرار دادند.
دلیوری پیتزا به شکل مدرن، در ۱۹۶۵ شروع شد
دهه شصت، دوره آغاز سلطنت فست فودها بود. در این زمان بیشتر آمریکایی‌ها رکود بزرگ اقتصادی را پشت سر گذاشته بودند.
حالا دیگر هر خانواده‌ای دو وسیله نقلیه خصوصی داشت که با آن اعضای خانواده را جابجا می‌کرد.
سیستم‌های مدرن دلیوری پیتزا این جا شروع به کار کردند. پیتزافروشی‌های بزرگ و کوچک، مغازه‌ها و کافهها و حتی رستوران‌های زنجیره‌ای همبرگر سرویس دلیوری ارائه دادند و این صنعت غذا را برای همیشه دچار تحول کرد.
برای این که تصور دقیقی از میزان محبوبیت سرویس دلیوری پیتزا داشته باشید، بد نیست بدانید که خیلی از رستوران‌ها از همان سال شروع به ارائه سرویسی به نام “زیر سی دقیقه” کردند.
اگر راننده‌ای که پیتزا را به دستتان می‌رساند بیشتر از نیم ساعت در راه می‌ماند پیتزا برای شما مجانی می‌شد. این سیستم البته خیلی خوب کار نکرد و در ۱۹۹۳ برای همیشه حذف شد.
با ظهور اینترنت همه چیز تغییر کرد
به لطف اینترنت و امکانات فراوانی که در اختیار انسان مدرن می‌گذارد، دلیوری پیتزا هم در قرن بیست و یکم به دوره تازه‌ای وارد شد.
در سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷ یعنی آخرین سال‌های قرن بیستم، یک وب سایت ازمایشی به نام پیتزانت (pizza net) در آمریکا شکل گرفت که در آن می‌توانستید به صورت آنلاین پیتزا سفارش بدهید.
این سرویس آن قدر ناآشنا بود که خیلی‌ها به آن اعتماد نمی‌کردند و آن را یک حقه‌بازی یا شوخی می‌دانستند.
این ایده که بتوانید از طریق یک سایت طعم مورد علاقه‌تان از پیتزا را سفارش بدهید و بعد روی مبل خانه بنشینید و نیم ساعته پیتزایتان را تحویل بگیرید برای خیلی‌ها غیر قابل تصور بود. همین ایده، این روزها جزئی جدایی‌ناپذیر از زندگی ما شده.
چند سالی است که شکل دلیوری پیتزا به کل تغییر کرده
دلیوری پیتزا درست مثل همه خدمات دیگر، با پیشرفت تکنولوژی جلو می‌رود و گزینه‌های بیشتری پیش روی ما می‌گذارد.
همین سه سال پیش بود که رستوران‌های زنجیره‌ای پیتزا در بسیاری از کشورها طرفدارانشان را با یک سورپرایز بزرگ غافلگیر کردند: تحویل پیتزا با پهپاد!
در این نوع دلیوری، دیگر هیچ انسانی دخیل نیست و یک پهپاد اتوماتیک پیتزایتان را مستقیما به درب خانه می‌آورد. یک سال بعد و در ۲۰۱۷، ایده تحویل پیتزا با ماشین‌ها و موتورهای بدون سرنشین مطرح شد.
وقتی این ماشین به منزل شما می‌رسد باید بروید و شخصا تحویلش بگیرید. یک جور سلف سرویس برای پیتزا. البته این ایده هنوز با اجرای عمومی فاصله زیادی دارد.
